Bir kadın daha öldürüldü. Kadın olduğu ve çok yanlış biriyle karşılaştığı için dövüldü, bıçaklandı, kesildi, yakıldı, atıldı. O kadın ben de olabilirdim, sen de. Hergün yaşanan bu şiddetin bu sefer dikkat çekmesi şaşırttı beni. Oysa bu Ocak ayında 20 kadın öldürüldü. Neden onlar için isyan edilmedi, neden bu kadar geç kaldık?
Şimdi bir grup çıkmış kadın emanettir, analar cennetliktir edebiyatı yaparak tüm suçu ahlaki ve dini eğitim eksikliğine, idam cezasının olmamasına vurmaya çalışıyor. Çok korkuyorum. Biz ölüyoruz artık yeter dedikçe yardım kisvesi altında yangına odun atıyorlar. Çığlıklar daha fazla ahlak baskısı, daha fazla din referansı, daha fazla idam savunuculuğu, daha fazla şiddet olarak dönüyor sanki… Akbabalar bir kadının ölümünden hayallerindeki karanlık ülkeyi kurmak için fırsat çıkarmaya çalışıyorlar.
Oysa mevcut kanunlar uygulansa,
gerçekten ağırlaştırılmış müebbetler verilse,
iyi hal, alkol almış rızası varmış gibi nedenlerle tecavüzcüler serbest bırakılmasa,
cennetlik dediği anasının dizinden tahrik olan adamlar kınansa, dışlansa,
korunma isteyen kadına kaderden kaçılmaz denmese,
kız çocuklarını okutmak için çırpınanlar mahkemelerde ölünceye kadar süründürülmese,
sakalaşmak için soktu-koydu diye konuşulmasa,
tecavüzcüye ''a.ını s..tiğim ib.e'' diye küfredilmese, böyle diyerek kadın bedeni ve cinsellik şiddet ve tehditle bir arada anılmasa,
aile içi şiddet aile mahremiyeti perdesi arkasına saklanmasa,
kadınlar başlarından geçen iğrençlikleri toplumun yüzüne vurunca ilgi çekmeye çalışıyor bunlar kurgu diye karşılanmasa,
tüm bunlar için demokrasi ve insan hakları kadın erkek herkese öğretilse, hukuk işlese…
Özgecan ölünce önceki ölümlere ne kadar üzüldüysem o kadar üzüldüm yine. Bu sefer çok ses çıktı diye maalesef umutlanamadım. Çıkan sesler arasında önemli bir kısım öyle şeyler diyordu ki… Tehlike büyük. Her şey yeni başlıyor. Bu mücadele yeni başlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder